ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

Ένα άτομο γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
ΓΙΟΣ: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
DAD: «Ναι βεβαίως , τι είναι;»
ΓΙΟΣ: «Μπαμπάς, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
DAD: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
ΓΙΟΣ: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
DAD: «Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
ΓΙΟΣ: «Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
ΓΙΟΣ: «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει.
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.

Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες. Αλλά η οικογένεια & οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο των ζωών τους.
Σας ευχαριστώ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Το κείμενο δεν είναι δικό μου. Μου το έστειλε μια αγαπημένη φίλη και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας

20 σχόλια:

lila είπε...

Συγκλονιστικό!Και το αστείο είναι ότι δουλευουμε τόσες ώρες και είμαστε απόντες(και απούσες)από το σπίτι,για τα παιδιά και για το καλύτερο για αυτά.
Τα παιδιά όμως δεν το βλέπουν έτσι,για αυτά η απουσία είναι πιο δυνατή.
Καλο σου βράδυ

lila είπε...

Συγκλονιστικό!
Τα παιδιά μας δίνουν τα πιο καλά μαθήματα τελικά.
Καλό σου βράδυ

BIKY είπε...

Πιστεύω πως έχουμε χάσει το νοήμα της ζωής Τα παιδιά θελούν Α Γ Α Π Η και όχι υλικά αγαθά
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΛΙΛΑ

Δημιουργία είπε...

Και ομως καπως ετσι ειναι τα πραγματα ακομα και αν δεν δουλευουν και οι δυο γονεις.Οσο φορτωμενοι και να ειμαστε παντα πρεπει να βρισκουμε εστω και δεκα λεπτα για να ασχοληθουμε μονο με αυτα.Ξερω τι λεω γιατι εχω μεγαλωσει δυο παιδια, σημερα 30 και 28 χρονων και μεχρι τωρα παντα ειμαστε διπλα τους.

BIKY είπε...

Τα παιδιά μας πρέπει να είναι πάνω απ΄ολά Δημιουργία μου.

πουαντερι είπε...

Ειναι φοβερο!!!!
Ειλικρινα δακρυσα, ποσο λιγο εκτιμούμε αραγε τον χρονο μας;
ποτε αυτα τα παιδια θα μας εχουν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΔΙΚΟΥΣ τους εστω για μια ωρα;

ΕΛΕΝΑ είπε...

Οπως λέει και ο τίτλος σου, "Μάθημα Ζωής" έδωσε ο γιος στον μπαμπά.
Παρόμοιο μάθημα πήρε κάποτε και η αδελφή μου, γιατρός και αυτή και ο άντρας της, αναγκασμένοι και οι δυο να δουλεύουν υπερβολικά πολλές ώρες, όταν διάβασε στο γράμμα που έστειλε η κορούλα της τα Χριστούγεννα στον Αγιο Βασίλη:
"Αγιε μου Βασίλη φέτος μην μου φέρεις κανένα δώρο. Μόνο την μαμά μου και τον μπαμπά μου πιο πολλές ώρες στο σπίτι θέλω"
Φυσικά συγκλονιστήκανε και οι δύο και για ένα διάστημα προσπάθησαν να ευχαριστήσουν την μικρή.
Τι τα θέλεις όμως?? Εμείς οι γονείς δυστυχώς, θες λόγω των συνθηκών που ζούμε? ξεχνάμε κάποιες φορές τις υποσχέσεις μας.
Καλό βράδυ μανούλα Βίκυ:)

BIKY είπε...

Είναι άραγε πραγματικά ευτυχισμένα αναρωτιέμαι?
καλησπερα πουαντερι

BIKY είπε...

Φ Ο Β Ε Ρ Ο !!!!
Δεν έχω λόγια
Καλό βράδυ ΕΛΕΝΑ

Iochefina είπε...

πανεμορφη ιστορία!!!!

BIKY είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ IOCHEFINA

Μάτα είπε...

Πάντα θα μας φαίνονται λίγα αυτά που κάνουμε για τα παιδιά μας.
Και αυτοί που κάνουν πραγματικά λίγα προσγειώνονται κάποτε απότομα.
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Μάτα μου!
Αχ πόσο δίκιο έχεις.

the 3 mascoteers είπε...

Αχ νά ξερες που χτύπησες τώρα. Τον γυιό μου τον "μεγάλωσε η γειτονιά" οπως λέω αστειευόμενη, απο 7 χρονών πήγαινε στο σπίτι απο το σχολείο και περίμενε την προκομένη την μάνα του που γύρναγε στις 7 το απόγευμα απο την δουλειά.

Τώρα που έκανα καριέρα και έχω σταθερό ωράριο αυτός είναι 15 χρονών και δεν με θέλει πια στα πόδια του.

Μας τρώνε οι καριέρες και τα λεφτά και χάνουμε τα καλύτερά τους χρόνια

BIKY είπε...

ΑΧ PATTY MOY !
Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πισώ θα προτιμούσες πάλι την καριέρα σου ? Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό?
Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις παιδιά τελικά

Theogr ο κηπουρός είπε...

Αλήθεια πόσες φορές δεν αφήνουμε στην άκρη σημαντικά πράγματα επειδή τα θεωρούμε δεδομένα; Πολύ σημαντικό να βάζει κανείς στην ζωή του προτεραιότητες σε ουσιαστικά πράγματα. Καλώς σε βρίσκω και καλή εβδομάδα.

Ανώνυμος είπε...

μια ανάρτηση που είδα και αλλού και με συγκλόνισε, όπως έτσι θα αισθανόταν κάθε γονιός, που νοιώθει ενοχές για το λίγο αναγκαστικά χρόνο, που περνά με το παιδί του...!
καλή συνέχεια εύχομαι Βίκυ στο "ευαίσθητο και τρυφερό" blog σου!
Πολλά φιλιά!

BIKY είπε...

Μήπως το είδες στο ΄΄mafe admin ΄΄γιατί το είδα και εγώ . Το πήρε από εμένα αναφέρει όμως στο τέλος το blog μου.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη καθώς και για τα καλά σου λόγια.


Theogr κηπουρέ καλώς όρισες στο Κatelovegreg
Ελπίζω να σε βλέπουμε συχνά στην παρέα μας

Ανώνυμος είπε...

Βίκυ μπορεί να δεις και αλλού τέτοιες ιστοριούλες. Πριν καμιά δεκαετία είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν με email . Τον τελευταίο χρόνο λαμβάνω αρκετά για τρίτη φορά. Μου φαίνεται κάπως υπερβολικό και ψεύτικο το στυλ αυτών των μηνυμάτων. Κάνουμ μπαμ ότι είναι τεχνητά.
Αν δεν ήταν άλλωστε θα αναφέρονταν οι πηγές τους. Το μου το έστειλε μια φίλη δεν αποτελεί πηγή.

BIKY είπε...

ΖΩΗ καλησπέρα !
Το ξέρω πως κυκλοφορούν τέτοιου είδους μυνήματα με e mail Ετσι αλλώστε ήρθε και στα δικά μου χέρια
Μπορεί να είναι τεχνιτά δεν νομίζω πως άπεχουν πολύ από την πραγματικότητα,αφού οι γονείς δίνουν όλο και περισσοτερα υλικά αγαθά στα παιδιά για να καλύψουν την απουσία τους.
Γράφοντας ΄΄ μου το έστειλε μια φίλη ήθελα να πω πως δεν ήταν δικό μου